یکی از انواع بیماری‌های عفونی که زنان نیز به آن مبتلا می‌شوند، عفونت ادراری است. این بیماری عفونی که در سیستم کلیه‌ها و مجاری ادراری رخ می‌دهد، با علائمی مانند سوزش ادرار، دفع ادرار خونی، درد در ناحیۀ لگن و تمایل به دفع سریع ادرار همراه است.
کوتاه‌تر بودن پیشابراه، رابطۀ جنسی با شریک‌های جنسی متفاوت، استفاده از اسپرم کش‌ها، به کار بردن سایر لوازم پیشگیری از بارداری و حتی کاهش استروژن در یائسگی احتمال عفونت ادراری زنان را افزایش می‌دهند. با این حال مصرف آنتی بیوتیک‌های تجویز شده، برای از بین عفونت‌های ادراری و نوشیدن آب زیاد مفید خواهند بود. شما برای کسب مشاوره از پزشک متخصص زنان می‌توانید از ویژگی کلینیک آنلاین هرلایف استفاده کنید. در ادامه نیز به عفونت ادراری در زنان به طور کامل پرداخته می‌شود.
عفونت‌های ادراری معمولا عفونت‌هایی هستند که (در صورت درمان مناسب) خیلی خطرناک نیستند ولی اگر به خوبی تشخیص داده نشوند و درمان آنها به موقع انجام نشود عوارض زیادی دارند و می توانند بسیار خطرناک باشند.
عفونت ادراری چیست؟
کلیه‌ها یکی از اندام‌های مهم بدن هستند که مسئولیت تصفیه کردن خون را بر عهده دارند. مواد زائدی که از خون گرفته می‌شوند، تغییراتی یافته و از طریق میزنای یا همان حالبها به مثانه رفته و هنگام دفع نیز از مسیر میزراه به خارج از بدن می‌روند.
عفونت ادراری هنگامی به وجود می‌آید که سیستم کلیه و مجاری ادراری به عوامل عفونی آلوده شوند. کلیه‌ها، مثانه و مجاری ادراری ممکن است به باکتر‌های مختلفی مانند اشریشیا کلی، انتروکوک فکالیس و کلبسیلا پنومونیه آلوده شوند. در معدود مواردی هم قارچ‌ها و ویروس‌ها می‌توانند باعث ابتلای زنان و مردان به عفونت ادراری شوند.
احتمال ابتلا به عفونت ادراری چقدر است؟
زنان به دلیل ساختار فیزیولوژی بدنشان، بیشتر از مردان در خطر ابتلا به عفونت ادراری قرار دارند. این در حالی است که متخصصان معتقدند که بیش از نیمی از زنان حداقل یک بار در طول زندگی خود به عفونت ادراری دچار می‌شوند. البته گاهی نیز ممکن است خانم‌ها بارها در طول زندگی عفونت‌های ادراری را تجربه کنند. در حالی که ۱۰ درصد از آقایان عفونت ادراری را تجربه می‌کنند. البته این آمار در کودکان نیز ۱ یا ۲ درصد است.
انواع عفونت ادراری
هنگامی که صحبت از عفونت ادراری می‌شود، می‌توان انواع آن را بر اساس نوع عفونت و محل آلوده به عامل عفونی تقسیم بندی کرد.
عفونت ادراری در کلیه، مثانه و مجاری ادراری رخ می‌دهد. با توجه به محل عفونت، علائم بیماری ممکن است متفاوت باشند. اما نوع دیگری از تقسیم بندی به عوامل عفونت زا بستگی دارد.
- سیستیت (مثانه): در زمان ابتلا به عفونت مثانه، خانم‌ها ممکن است بیشتر از حالت معمول نیاز به دفع ادرار داشته باشند یا هنگام ادرار کردن احساس درد و سوزش را تجربه کنند. عفونت مثانه گاهی درد پایین شکم، ادرار کدر یا خونی به همراه دارد.
- پیلونفریت (کلیه): این نوع عفونت می‌تواند باعث تب، لرز، تهوع، استفراغ و درد در پشت یا سمت بالای کلیه و مشکل در ادرار کردن و گاهی درد هنگام ادرار شود.
- اورتریت (اریت): ابتلا به اورتریت با سوزش در هنگام ادرار همراه است.
علائم عفونت ادراری در زنان
هر خانمی که به بیماری عفونت ادراری مبتلا می‌شود، با توجه به سن، شرایط سلامتی، قسمت آلوده شده از دستگاه ادراری (کلیه و مجاری ادراری) با علائمی مواجه می‌شود. البته این علائم ممکن است میان خانم‌ها مشترک نیز باشند. اما تفاوت‌هایی که به آنها اشاره کردیم، می‌توانند هم روی علائم و هم در تعیین داروهای تجویزی اثر بگذارند.
احساس درد در ناحیه شکم و پهلو
یکی از مهم‌ترین علائمی که خانم‌ها در صورت ابتلا به عفونت ادراری تجربه می‌کنند، احساس دردی است که در شکم، پهلو و کمر به وجود می‌آید. عموماً عفونت در ناحیۀ کلیه می‌تواند با درد پهلو و کمر همراه باشد. اما درد در ناحیۀ لگن غالباً به خاطر عفونت مثانه در زنان است. با این حال نمی‌توان درد را تنها به عفونی شدن یک اندام اختصاص داد.
احساس فشار در قسمت پایینی لگن
احساس فشار در صورت پر بودن مثانه، محرکی برای ادرار کردن است. اما وجود سیستیت باکتریایی در بافت مثانه باعث ایجاد فشارهای غیرطبیعی در قسمت پایین لگن می‌شود. به این واسطه بیمار تمایل به تخلیۀ سریع ادرار دارد. در حالی که ممکن است بخش کمی از مثانه پر باشد.
رنگ کدر و بوی بد ادرار
هنگامی که عوامل عفونی در ادرار وجود داشته باشند، رنگ و بوی آن از حالت عادی خارج می‌شود. باکتری‌ها، قارچ‌ها و ویروس‌ها با واکنش‌های مختلف از سلول‌های موجود تغذیه می‌کنند. از طرفی، واکنش‌های مختلفی انجام می‌شوند که به واسطۀ آنها رنگ ادرار کدر و بوی آن غیرعادی می‌شوند. البته فراموش نکنید که علاوه بر عفونت ادراری، سایر بیماری‌ها و مصرف بعضی داروها نیز می‌توانند رنگ، غلظت و بوی ادرار را تغییر دهند. در این حالت باید تشخیص را به عهدۀ پزشک گذاشت.
تکرر ادرار
هنگامی که کلیه و مجاری ادراری به عوامل عفونت زا آلوده می‌شوند، از نظر عضلانی، عصبی و لایه‌های مختلف این اندام‌ها تغییراتی را متحمل می‌شوند. این تغییرات باعث ایجاد فشار و ارسال سیگنال‌های عصبی به مثانه می‌شوند که بیمار را به دفع ادرار در فواصل زمانی کوتاه‌تر تشویق می‌کنند و باعث تکرر ادرار در زنان می‌شود.
بی اختیاری ادرار
آسیبی که عوامل عفونی بر بافت و اعصاب کلیه‌ها، مثانه و مجاری ادرار وارد می‌کنند، باعث می‌شود که این اندام‌ها و همچنین اسفنگتری که برای کنترل دفع ادرار فعالیت می‌کند، از عملکرد عادی خود خارج شوند. به همین واسطه می‌توان دید که گاهی بیماری عفونت ادراری باعث بی اختیاری ادرار می‌شود.
علاوه بر علائمی که توضیح داده شدند، خانم‌ها ممکن است هنگام عفونت ادراری، علائم دیگری را نیز تجربه کنند که عبارتند از:
- درد و سوزش هنگام ادرار کردن
- مشاهدۀ خون همزمان با دفع ادرار
- تب و لرز
- حالت تهوع و استفراغ
- احساس بی حوصلگی و خستگی
علت عفونت ادراری در زنان
عفونت ادراری معمولاً زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها از طریق مجرای ادرار وارد سیستم کلیه و مجاری ادراری می‌شوند و شروع به گسترش در مثانه کنند. سیستم ادراری برای دور نگه داشتن باکتری‌ها طراحی شده است. اما گاهی باکتری‌ها و مواد زائدی که از خون به این سیستم وارد می‌شوند، اثرات مخربی بر آن وارد می‌کنند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، احتمالاً باکتری‌ها باقی بمانند و به یک عفونت کامل در دستگاه ادراری تبدیل شوند.
وجود باکتری‌ها در مثانه
(E. coli) نوعی باکتری است که معمولاً در دستگاه گوارش یافت می‌شود. اما گاهی اوقات باکتری‌های دیگر علت عفونت ادراری هستند. علت ورود این باکتری‌ها به مثانه، همیشه سیستم گوارش نیست. رابطۀ جنسی نیز ممکن است منجر به عفونت مثانه شود. از طرفی همۀ زنان به دلیل آناتومی خود در معرض خطر عفونت مثانه هستند. در زنان، مجرای ادرار نزدیک به مقعد است و دهانۀ مجرای ادرار نزدیک به مثانه قرار دارد. این امر باعث می‌شود که باکتری‌های اطراف مقعد بتوانند وارد مجاری ادراری شده و به مثانه بروند.
وجود عفونت در مجاری میزنای و میزراه
این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌های دستگاه گوارش از مقعد به مجاری ادراری گسترش می‌یابند. عفونت مجرای ادراری گاهی می‌تواند ناشی از بیماری‌های مقاربتی باشد. آنها شامل تبخال، سوزاک، کلامیدیا و مایکوپلاسما هستند. آن هم به این دلیل که مجرای ادرار زنان نزدیک به واژن است.
علاوه بر نزدیکی واژن و مجاری ادراری، کاهش ترشح هورمون استروژن یکی از مهم‌ترین دلایلی است که باعث می‌شود تا مثانه و مجاری ادراری خانم‌ها در دورۀ یائسگی با تغییرات ساختاری رو به رو شود. همین موضوع شرایط را برای ابتلای مثانه و مجاری ادراری آنها به انواع عفونت‌ها فراهم می‌کند.
اما خانم‌هایی که همچنان قدرت باروری دارند، ممکن است به دلیل استفاده از ابزارهای ضد بارداری، به عفونت‌های ادراری مبتلا شوند. در این حالت استفاده از اسپرم کش‌ها بیشترین آمار ابتلا به عفونت ادراری را داشته‌اند.
ریسک فاکتورهای بیماری عفونت ادراری عبارتند از:
- سن
- یائسگی
- بارداری
- استفاده از دیافراگم جلوگیری از بارداری
- استفاده از اسپرم کش هنگام پیشگیری از بارداری
- باورهای اشتباه و رایج
- ابتلا به مشکلات کلیه مانند سنگ کلیه
- آسیب‌های نخاعی
- بیماری ام اس
- داشتن رابطۀ مقعدی
- انسداد نسبی مجرای ادراری
آزمایشات و راه‌های تشخیص عفونت ادراری
هنگامی که به پزشک مراجعه می‌کنید، شرح حال خود را با او به اشتراک می‌گذارید. به این ترتیب دکتر از علائم بیماری شما آگاه می‌شود. از طرفی معاینات فیزیکی انجام می‌شوند تا محل درد و میزان آن از دید پزشک مشخص شوند.
اما آزمایش‌هایی وجود دارند که به تشخیص عفونت ادراری کمک می‌کنند. این آزمایش‌ها عبارتند از:
تست ادرار
با انجام تست ادرار، نمونۀ ادرار شما توسط کارشناسان علوم آزمایشگاهی بررسی می‌شود. به این ترتیب، عوامل عفونی موجود در ادرار و میزان آنها مشخص خواهند شد. پزشک عفونی یا زنان و یا متخصص کلیه و مجاری ادراری با دیدن جواب آزمایش می‌توانند داروهای مناسب را برای درمان انتخاب کنند.
سونوگرافی
سونوگرافی شکم و لگن فرصت مناسبی برای مشاهدۀ شرایط کلیه، مثانه و مجاری ادراری شماست. چنانچه سیستم ادراری در بدن شما مبتلا به عوامل عفونی باشند، تغییرات ساختاری و عملکردی آن با سونوگرافی گزارش می‌شوند.
سی تی اسکن
ابزار تصویربرداری دیگری که برای تشخیص عفونت ادراری به کمک پزشک متخصص می‌شتابد، دستگاه سی تی اسکن است که با اشعۀ ایکس کار می‌کند. اشعۀ ایکس می‌تواند تصاویر مناسبی از اندام‌های مورد نظر رادیولوژیست دریافت کند. جواب آن را نیز به پزشک معالج می‌دهید تا با توجه به آن برای درمان تصمیم گیری کند.
سیستوسکوپی
سیستوسکوپ ابزاری نازک است که یک عدسی در انتهای آن قرار دارد. در فرآیند سیستوسکوپی از یک سیستوسکوپ برای نگاه کردن داخل مثانه از طریق مجرای ادرار استفاده می‌کنند.
پیلوگرام داخل وریدی (IVP)
در این شیوه مادۀ رنگی به داخل ورید تزریق می‌شود و یک رادیولوژیست به تصاویر اشعۀ ایکس نگاه می‌کند تا چگونگی حرکت رنگ از کلیه به حالب را با دقت مورد مشاهده قرار دهد. اگر رنگ تزریق شده خیلی آهسته حرکت کند، می‌تواند به معنای انسداد یا مشکلی دیگر در کلیه‌های بیمار باشد.
یورودینامیک مثانه
آزمایشی است که طی آن عملکرد مثانه در ذخیره و تخلیۀ ادرار مورد مشاهده قرار می‌گیرد. هماهنگی اسفنکتر ادراری، حالبها و میزراه با مثانه نیز در این آزمایش بررسی می‌شوند.
توصیه‌های قبل از آزمایشات
برای اینکه آزمایش‌های مختلف مربوط به تشخیص عفونت ادراری را به درستی انجام دهید، رعایت چند نکته اهمیت بسیاری دارد.
- ظرفی استریل را برای جمع آوری نمونه ادرار انتخاب کنید.
- نمونه گیری ادرار را در ساعات اولیۀ صبح انجام دهید. این نمونه جواب دقیق‌تری ارائه می‌دهد.
- برای اینکه آزمایش به دقت انجام شود، دست‌ها و پیشابراه را با آب گرم و صابون بشویید.
- دقت کنید که نباید بخش اولیۀ ادرار خود را در ظرف نمونه گیری جمع آوری کنید. ۳۰ میلی لیتر از ادرار برای نمونه گیری کافی است.
- اگر در منزل نمونه ادرار می‌گیرید، ظرف را سریع به آزمایشگاه منتقل کنید.
- آزمایش عفونت ادراری در پریود نیز کمی دردسر ساز به نظر می‌رسد. اما اگر شما از تامپون استفاده کنید، مانع از نشت خون به نمونۀ ادرار خواهید شد. در نتیجه آزمایش بدون مشکل خواهد بود.
- در صورت استفاده از کرم، پماد یا داروی خاص، مصرف آن را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.
- در صورت مصرف آنتی بیوتیک، دربارۀ قطع کردن یا ادامه دادن آن در فاصلۀ یک هفته تا آزمایش ادرار، با پزشک معالج مشورت کنید.
- برای انجام سونوگرافی شکم و لگن، باید ۸ ساعت هیچ غذایی نخورده باشید.
- از خوردن غذاهای نفاخ در یک روز پیش از سونوگرافی اجتناب کنید.
- در صورت احساس نفخ، داروی دایمتیکون مصرف کنید تا نفخ از بین برود و روی سونوگرافی اثر منفی نگذارد.
- باید ۶ ساعت قبل از سی تی اسکن، ناشتا باشید.
درمان عفونت ادراری
برای درمان عفونت ادراری به آنتی بیوتیک نیاز دارید. پزشک با توجه به جواب آزمایش‌ها، آنتی بیوتیک‌های لازم را انتخاب می‌کند. هنگامی که نسخۀ حاوی آنتی بیوتیک‌ها را دریافت می‌کنید، بسیار مهم است که دستورالعمل‌های مصرف آنها را دنبال کنید. آنتی بیوتیک‌ها را باید به موقع و به طور کامل مصرف کنید. حتی اگر علائم شما از بین بروند و احساس بهتری داشته باشید، باید دورۀ درمان را کامل ادامه دهید. در غیر این صورت، عفونت می‌تواند بازگردد و برای درمان چالش برانگیز باشد.
- نیتروفورانتوئین
- سولفونامیدها (مانند سولفامتوکسازول و تری متوپریم)
- آموکسی سیلین
- کینولون‌ها (مانند سیپروفلوکساسین یا لووفلوکساسین)
- فوسفومایسین
- سفتریاکسون
- فلوروکینولون
- سفالوسپورین‌ها
- داکسی سایکلین
- فلوروکینولون‌ها
بایدها و نبایدهای دوران درمان
درمان عفونت ادراری زنان فرآیندی است که در طی بازۀ زمانی معینی انجام می‌شود. هنگامی که بحث درمان می‌شود، علاوه بر مصرف داروهایی که متخصص زنان یا عفونی یا کلیه و مجاری ادراری تجویز کرده، باید به نظافت شخصی و حتی برنامۀ رژیم غذایی نیز توجه داشت.
- آنتی بیوتیک‌های مصرفی باید به طور کامل و در زمان معین مصرف شوند. سعی کنید هر ۲ تا ۳ ساعت آب بنوشید.
- باید آب کافی بنوشید. این راهکار به خروج بهتر و بیشتر عامل عفونت زا از کلیه و مجاری ادراری کمک می‌کند.
- غذاهای حاوی فیبر، مواد خوراکی پروبیوتیک، انواع توت و ماهی سالمون در گروه غذاهای مفید برای درمان عفونت ادراری هستند که باید در برنامۀ غذایی خود قرار دهید.
- از خوردن قند، شکر، غذاهای تند، مرکبات و نوشیدنی‌های کافئین دار اجتناب کنید. مرکبات در حالی که سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند، مثانه و مجاری ادراری را نیز تحریک می‌نمایند.
پیشگیری از عفونت ادراری در زنان
برای اینکه بتوانید از ابتلا به عفونت ادراری پیشگیری کنید، چند راهکار وجود دارند که عبارتند از:
- نوشیدن مایعات: مقدار زیادی مایعات، به خصوص آب بنوشید. نوشیدن آب به رقیق کردن ادرار کمک می‌کند. همین امر منجر به ادرار بیشتر و خروج باکتری‌ها قبل از سیستم ادراری می‌شود. پیش از آنکه بیماری عفونی به وجود آمده باشد.
- دقت در نظافت بعد از اجابت مزاج: برای اینکه مقعد و فرج را به درستی نظافت کنید، باید دستمال توالت را از جلو به عقب حرکت دهید. این روش کمک می‌کند تا از انتقال باکتری‌های مقعد به واژن و مجرای ادراری جلوگیری شود.
- ادرار کردن بعد از مقاربت جنسی: مثانۀ خود را بلافاصله پس از رابطه جنسی خالی کنید. همچنین یک لیوان پر از آب بنوشید تا مثانه زودتر پر شده و آمادۀ ادرار کردن شوید.
- اجتناب از به کار بردن لوازم بهداشتی حساسیت زا: از محصولات بهداشتی مانند اسپری‌ها، دوش واژینال و پودرهایی که احتمالاً حساسیت زا هستند، تا حد امکان استفاده نکنید. به کار بردن آنها می‌تواند مجرای ادراری را تحریک کند.
- استفادۀ درست از روش‌های ضد بارداری: هنگام استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری باید به محصولات مورد استفاده دقت کنید. دیافراگم‌ها، کاندومهای بدون روان کننده یا کاندومهای دارای اسپرم کش می‌توانند به رشد باکتری کمک کنند.
- ادرار کردن به موقع: بهتر است که هنگام نیاز به دفع ادرار، آن را تخلیه کنید، این موضوع به خروج زودهنگام عوامل عفونت زا کمک می‌کند. در ضمن، از احتمال ابتلا به عفونت ادراری می‌کاهد.
عوارض عفونت ادراری
عفونت ادراری در زنان و مردان باید در اسرع وقت درمان شود تا بتوانند بدون هیچ گونه عارضۀ جانبی، به زندگی ادامه دهند.
گسترش عفونت
اگر باکتری‌ها در بخشی از مثانه یا میزنای رشد کنند و فضا را مناسب ببینند، سطح بیشتری را آلوده می‌کنند. به این ترتیب آلودگی به بخش‌هایی از کلیه‌ها نیز می‌رسد. به همین دلیل شرایط درمان دشوارتر و زمان آن طولانی‌تر خواهد شد.
اختلال در عملکرد کلیه‌ها
عفونت کلیه‌ها باعث می‌شود که این اندام قادر به انجام وظایف خود به طور دقیق و درست نباشد. در حقیقت، کلیه‌ها مسئولیت تصفیۀ خون را بر عهده دارند. اگر خود به عوامل عفونت زا مبتلا باشند، امکان پاکسازی خون را به طور درست و دقیق ندارند. در این حالت است که بیماران دچار درد پهلو و کمر می‌شوند یا اینکه فشار خون آنها بالا می‌رود.
آسیب دیدن بافت کلیه‌ها
گاهی میزان عفونت در کلیه‌ها و مثانه به حدی زیاد است و درمان آن به سختی انجام می‌شود که سیستم کلیه و مجاری ادراری آسیب دیده و بافت اسکار در کلیه‌ها شکل می‌گیرد. این بافت در اثر وجود طولانی مدت عوامل عفونی در کلیه‌ها شکل می‌گیرد و می‌تواند بر عملکرد کلیه‌ها اثر منفی بگذارد.
فشار خون بالا
هنگامی که کلیه‌ها، مثانه و مجاری ادراری دچار عفونت می‌شوند، جریان خون را در سراسر بدن تحت الشعاع قرار می‌دهند. با تغییر در ساختار و بافت کلیه‌ها، فشار خون افزایش پیدا می‌کند. چنانچه عفونت ادراری درمان نشود، کنترل فشار خون هم به مسئله‌ای مهم تبدیل می‌شود که نباید آن را نادیده گرفت.
نارسایی کلیه‌ها
باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها که در گروه عوامل عفونی هستند، اگر در کلیه‌ها و مجاری ادراری بمانند، می‌توانند عملکرد کلیه‌ها را مورد آسیب قرار دهند. به این ترتیب، کلیه‌ها نمی‌توانند تصفیۀ خون را به درستی انجام دهند. در نتیجه مشکلاتی مانند جمع شدن آب در بافت پاها به وجود خواهد آمد.
عوارض عفونت ادراری در خانم‌های باردار
مطالعات نشان داده که حدود ۸ درصد از خانم‌های باردار، به عفونت بارداری مبتلا می‌شوند. خانم‌هایی که در دوران بارداری علائم عفونت ادراری را تجربه می‌کنند، باید به درمان این بیماری، تحت نظر پزشک زنان و متخصص کلیه و مجاری ادراری بپردازند. اگر این بیماری در آنها درمان نشود، ممکن است با عوارض آن رو به رو شوند که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.
- کم خونی مادر: عفونت ادراری می‌تواند باعث بروز آنمی در مادر باردار شود و سلامت مادر را تحت الشعاع قرار می‌دهد.
- کم بودن وزن جنین: تغییر در فشار خون و سلامت مادر باردار، مصرف داروها و فشار خون و رژیم غذایی مادر می‌تواند بر سلامت جنین و وزن او اثر بگذارد.
- افزایش احتمال زایمان زودرس: اگر عفونت به دستگاه تناسلی و مایع آمنیوتیک برسد، احتمال زایمان زودرس وجود دارد.
- افزایش فشار خون مادر: یکی از عوارضی که عفونت ادراری برای خانم‌ها، به ویژه در زمان بارداری دارد، فشار خون بالاست.
- پره اکلامپسی: عفونت کلیه‌ها و مجاری ادراری، علائم پره اکلامپسی مانند ورم پاها و فشار خون بالا را افزایش می‌دهد.
- کوریو آمنیونیت: عفونت ادراری و انتقال آلودگی از پیشابراه به واژن، ممکن است به رحم برسد. در نتیجه علاوه بر رحم، مایع آمنیوتیک را نیز عفونی می‌کند. به این ترتیب، احتمال زایمان زودرس بیشتر می‌شود.
- سندرم دیسترس تنفسی: سندرم دیسترس تنفسی در اثر جمع شدن مایع در کیسه‌های هوایی ریه به وجود می‌آید و تنفس را برای مادر باردار دشوار می‌کند.
- عدم اکسیژن رسانی مناسب به مغز جنین: نقص در رشد مغز جنین رخ می‌دهد. خود با مشکلات شناختی، حرکتی و ذهنی از بدو تولد همراه است.
- شوک سپتیک (عفونی): همراه با فشار خون و مشکل در متابولیسم سلولی است. شاید عفونت باکتریایی، قارچی، ویروسی و یا انگلی باشد.
دکتر عفونت ادراری زنان؛ به چه پزشکی مراجعه کنیم؟
هنگامی که علائم عفونت ادراری از جمله درد و سوزش هنگام ادرار کردن و احساس درد شکم و پهلو، تب، تکرر ادرار و بی اختیاری ادرار را تجربه می‌کنید، بهتر است به پزشک متخصص زنان، عفونی یا کلیه و مجاری ادراری (اورولوژی) مراجعه کنید.
برای انجام مشاورۀ آسان و سریع با بهترین پزشکان متخصص زنان، عفونی و یا اوورولوژی می‌توانید اپلیکیشن هرلایف را نصب و استفاده کنید. ویژگی «کلینیک» در هرلایف، فرصتی برای شما فراهم می‌آورد که بتوانید با پزشک متخصص منتخب خود مشاورۀ متنی داشته باشید. در حالی که گفتگوی شما محرمانه باقی خواهد ماند و اگر رضایتی از مشاوره نداشته باشید، وجه به طور کامل عودت داده می‌شود.
نکات عفونت ادراری در خانم‌ها
- عفونت ادراری هنگامی به وجود می‌آید که سیستم کلیه و مجاری ادراری به عوامل عفونی آلوده شوند.
- کلیه‌ها، مثانه و مجاری ادراری ممکن است به باکتر‌های مختلفی مانند اشریشیا کلی، انتروکوک فکالیس و کلبسیلا پنومونیه آلوده شوند. اگرچه بیماری‌های قارچی، انگلی و ویروسی نیز در ابتلای خانم‌ها و آقایان به این بیماری مؤثر هستند.
- احساس درد در ناحیه شکم و پهلو، احساس فشار در قسمت پایینی لگن، رنگ کدر و بوی بد ادرار، تکرر ادرار، بی اختیاری ادرار، تب و لرز از علائم عفونت ادراری هستند.
- آزمایش ادرار، سونوگرافی، سی تی اسکن، سیستوسکوپی، پیلوگرام داخل وریدی و یورودینامیک مثانه تست‌هایی هستند که برای بررسی عملکرد کلیه و مجاری ادراری به کار می‌روند و به تشخیص عفونت کمک می‌کنند.
- آنتی بیوتیک‌های مصرفی باید به طور کامل و در زمان معین مصرف شوند، در نظافت شخصی دقت بیشتری داشته باشید، باید آب کافی بنوشید و رژیم غذایی را اصلاح کنید.
- برای انجام مشاورۀ آسان و سریع با بهترین پزشکان متخصص عفونی و یا کلیه و مجاری ادراری می‌توانید از ویژگی «کلینیک» در هرلایف استفاده کنید و مشاورۀ متنی با پزشک انتخابی داشته باشید. در ضمن می‌توانید مقالات علمی و مفید این اپلیکیشن را در حوزۀ زنان مطالعه کنید.
پرسش‌های پرتکرار
کافی است پیش از آزمایش تامپون به کار ببرید تا خون به ادرار نشت نکند.
انواع توت، تمشک، آب زغال اخته، مواد فیبردار، موز، لوبیا، عدس، آجیل، جو دوسر و ماهی سالمون در درمان عفونت ادراری ممکن است که تا حدی مفید باشند.
کم خونی مادر، کم بودن وزن جنین، زایمان زودرس، عفونت رحم و مایع آمنیوتیک، نقص در رشد جنین و شوک سپتیک از عوارض عفونت ادراری هنگام حاملگی هستند.
منابع:
