بیماری‌های عفونی مختلفی وجود دارند که منشأ آنها باکتری‌ها هستند. بیماری کلامیدیا یکی از این بیماری‌های عفونی است که به طور خاص در گروه بیماری‌های عفونی مقاربتی قرار دارد. عامل به وجود آورندۀ آن باکتری (Bacterium Chlamydia trachomatis) است.
این. تشخیص بیماری با کمک معاینۀ فیزیکی و انجام آزمایش‌های مختلف صورت می‌گیرد. در حالی که آنتی بیوتیک‌هایی مانند آزیترومایسین و داکسی سایکلین برای درمان بیماران تجویز می‌شوند. در ادامۀ این مطلب هرلایف شما را با بیماری عفونی کلامیدیا بیشتر آشنا خواهیم کرد.
بیماری کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا یک بیماری عفونی مقاربتی (STI) است که باکتری‌ها عامل به وجود آورندۀ آن به حساب می‌آیند. این بیماری در مراحل اولیه بدون علامت است. به نحوی که مطالعات تخمین زده‌اند ۴۰ تا ۹۶ درصد از بیماران مبتلا به کلامیدیا هیچ علائمی ندارند. اما این به معنی توقف فعالیت باکتری (Bacterium Chlamydia trachomatis) نیست. بنابراین انتظار می‌توان داشت که کلامیدیا در این دوره به افراد سالم منتقل شود.
باید توجه داشت که کلامیدیای درمان نشده نیز می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. بنابراین مهم است که به طور منظم چکاپ انجام دهید و در صورت مشاهدۀ برخی از علائم با متخصص عفونی، پزشک زنان یا متخصص کلیه و مجاری ادراری مشورت کنید.
علائم عفونت کلامیدیا
با اینکه بیماری کلامیدیا در مراحل اولیه ممکن است بدون علامت باشد، اما علائم شایع آن شامل درد، سوزش و خارش هنگام دفع ادرار و دفع ترشحات غیرطبیعی از اندام تناسلی می‌شوند. البته این علائم موارد گسترده‌تری هستند که گاهی در میان زنان و مردان تفاوت دارند.
مشاوره آنلاین با بهترین پزشکان زنان و زایمان
نشانه‌های کلامیدیا
اگر شما هم می‌خواهید بدانید که عفونت کلامیدیا در خانم‌ها و آقایان با چه نشانه‌هایی قابل تشخیص است، باید بگوییم که دستگاه ادراری و دستگاه تناسلی محل اصلی زندگی و فعالیت باکتری کلامیدیاست. اما علائمی که در این دو گروه از بیماران مشاهده می‌شوند، به شرح زیر هستند.
در بانوان
- ترشحات واژن غیر طبیعی زرد یا سبز رنگ
- احساس سوزش در هنگام ادرار
- درد در هنگام رابطۀ جنسی
- خونریزی بین دو عادت ماهانه یا بعد از رابطۀ جنسی
- احساس درد در قسمت پایینی شکم
- التهابات لگنی
در مردان
- درد و تورم در یک یا هر دو بیضه
- ترشحات غیر طبیعی زرد یا سبز رنگ از آلت تناسلی
- احساس سوزش هنگام دفع ادرار
دلایل ابتلا به عفونت کلامیدیا
بیماری باکتریایی کلامیدیا، نوعی بیماری عفونی مقاربتی به حساب می‌آید که مهم‌ترین جایی از بدن که درگیر می‌کند، اندام‌های تناسلی زنانه و مردانه است. اما به واسطۀ مقاربت جنسی ممکن است صورت، چشم، گلو، دهان و مقعد نیز به این ویروس آلوده شوند. با توجه به این توضیحات می‌توان فهمید که عفونت کلامیدیا به واسطۀ رابطۀ جنسی محافظت نشده منتقل می‌شود. اما به طور کلی می‌توان گفت که علل ابتلا به این بیماری عبارتند از:
- مقاربت جنسی محافظت نشده: کلامیدیا اغلب از طریق رابطۀ جنسی محافظت نشدۀ واژینال، مقعدی یا دهانی با شریک جنسی آلوده به کلامیدیا انتقال می‌یابد.
- انتقال از مادر به کودک: مادر آلوده به باکتری کلامیدیا می‌تواند عفونت را هنگام زایمان به نوزاد خود منتقل کند. همین موضوع منجر به انتقال عفونت چشم یا حلق در نوزادان می‌شود.
- لمس کردن مناطق آلوده: این اتفاق نادر است، اما پس از تماس افراد با مایعات تناسلی آلوده، به راحتی باکتری کلامیدیا را به بدن خود منتقل می‌کنند.
انواع عفونت کلامیدیا
متخصصان حوزۀ بیماری‌های عفونی، بیماری کلامیدیا را در پنج گروه اصلی قرار می‌دهند که هر کدام به واسطۀ نوع خاصی از این باکتری به وجود آمده‌اند. در ادامه به این پنج نوع عفونت خواهیم پرداخت.
| نوع بیماری کلامیدیا | عامل بیماری | محل آلودگی |
| عفونت کلامیدیای تناسلی(Genital Chlamydia Infection) | کلامیدیا تراکوماتیس (گونه‌های D-K) | سلول‌های اپیتلیال دستگاه تناسلی را آلوده می‌کنند. عفونت با بیماری التهابی لگن، حاملگی خارج از رحم و ناباروری همراه است |
| کلامیدیا کونژنکتیویت (Chlamydia Conjunctivitis) | کلامیدیا تراکوماتیس (گونه‌های A-C) | سلول‌های اپیتلیال ملتحمه آلوده شده و عفونت درمان نشده می‌تواند منجر به نابینایی شود. |
| لنفوم ونیروم (LGV-Lymphogranuloma Venereum) | کلامیدیا تراکوماتیس (گونه‌های L1, L2, L3) | دستگاه تناسلی، دهانۀ رحم و مجاری ادراری افراد بزرگسال را آلوده می‌کند. |
| کلامیدیا پنومونی (Chlamydia Pneumonia) | کلامیدیا پنومونیه (از گونه‌های مختلف کلامیدیا) | دستگاه تنفسی آلوده می‌شود. |
| کلامیدیا پسی تاکوز (Chlamydia Psittacosis) | کلامیدیا پسیتاسی (از پرندگان به انسان منتقل می‌شود) | در بافت عروقی آترواسکلروتیک یا طبیعی و مایع مغزی و نخاعی بیماران ام اس یافت می‌شود. |
درمان عفونت کلامیدیا
اکنون که با انواع عفونت‌هایی آشنا شدیم که به عنوان بیماری کلامیدیا شناخته می‌شوند و علائم رایج آنها را مرور کردیم، بهتر است به روش‌های درمان این بیماری بپردازیم.
در زنان
پزشکان برای اینکه درمان عفونت کلامیدیا را در زنان انجام دهند، از راهکارهای زیر استفاده می‌کنند:
آنتی بیوتیکها، بهترین درمان بیماری کلامیدیا
هنگام درمان بیماری‌های عفونی، آنتی بیوتیکها بهترین انتخاب به حساب می‌آیند. دربارۀ کلامیدیا نیز این راهکار درمانی صادق است. آزیترومایسین از مؤثرترین آنتی بیوتیک‌هاست. یک دوز ۱ گرمی تجویز می‌شود. به این واسطه بیمار در طی دو روز دارو مصرف می‌کند. آن هم روزی یک آزیترومایسین ۵۰۰ میلی گرمی است.
اما داروی دیگری که پزشکان عفونی یا متخصصان زنان تجویز می‌کنند، داکسی سایکلین نام دارد. این داروی ۱۰۰ میلی گرمی در مدت ۷ روز باید به طور منظم مصرف شود.
علاوه بر آزیترومایسین و داکسی سایکلین آنتی بیوتیک‌های دیگر نیز تجویز می‌شوند. اریترومایسین، لووفلوکساسین یا افلوکساسین از این داروها هستند. اگر بیمار نسبت به داروهای اصلی حساسیت داشته یا مصرف آنها اذیت کننده باشد، این داروها به عنوان جایگزین تجویز می‌شوند.
درمان شریک جنسی
یکی از مراحل اصلی درمان بانوان، چکاپ همسر یا شریک جنسی آنهاست. گاهی مردان اعلام می‌کنند که علامتی حاکی از ابتلا به عفونت کلامیدیا مشاهده نمی‌کنند. اما باید توجه داشته باشند که اگر طی ۶۰ روز گذشته با بیمار رابطۀ جنسی داشته‌اند، حتماً باید بررسی و در صورت بیمار بودن، روند درمان را شروع کنند.
نداشتن فعالیت جنسی
راهکار دیگری که در طی مراحل درمان به خانم‌ها توصیه می‌شود، نداشتن رابطۀ جنسی با همسر یا شریک جنسی است. زنان باید حداقل ۷ روز پس از اتمام درمان آنتی بیوتیکی خود از مقاربت جنسی خودداری کنند تا از رفع کامل عفونت و جلوگیری از انتقال آن اطمینان مطمئن شوند. به این واسطه، افراد سالم نیز از ویروس کلامیدیا در امان خواهند ماند.
انجام چکاپ منظم
عموماً پزشکان متخصص از بانوان درخواست می‌کنند که ۳ ماه بعد از اتمام دورۀ درمان، آزمایش دهند تا از سلامت کامل خود مطمئن شوند. این موضوع به ویژه دربارۀ زنان باردار و آنهایی که در حال درمان هستند، اهمیت دارد.
در مردان
در مردان نیز چند راهکار مشابه تأثیرگذار خواهند بود که در ادامه به معرفی آنها خواهیم پرداخت.
آنتی بیوتیکها
آنتی بیوتیک‌های آزیترومایسین ۵۰۰ میلی گرم (با مصرف دو روزه و هر روز یک واحد) و داکسی سایکلین ۱۰۰ میلی گرم (به مدت ۷ روز) مؤثرترین داروها به حساب می‌آیند. اما اریترومایسین، لووفلوکساسین و افلوکساسین برای درمان عفونت کلامیدیا تجویز می‌شوند.
نداشتن رابطۀ جنسی
مردان باید حداقل ۷ روز پس از شروع درمان از تمام انواع فعالیت‌های جنسی، از جمله برقراری رابطۀ جنسی دهانی، واژینال و مقعدی اجتناب کنند تا مانع از انتقال عامل عفونت به همسر یا شریک جنسی خود شوند.
درمان شریک جنسی
اگر مردی به بیماری عفونی کلامیدیا مبتلا باشد، پزشک متخصص از همسر یا شریک جنسی او درخواست می‌کند که آزمایش‌های تشخیصی را انجام دهد. حتی اگر این افراد بدون علامت باشند، به خاطر رابطۀ جنسی در طی ۶۰ روز گذشته، در خطر ابتلا به کلامیدیا قرار دارند.
چکاپ
آزمایش چکاپ (Following Test) برای مردان عموماً توصیه نمی‌شود، اما اگر علائمی همچنان وجود داشته باشند و اطمینان از رفع کامل عامل عفونت وجود نداشته باشد، باید حداقل ۳ ماه بعد از تکمیل دورۀ درمان، تست لازم را انجام داد.
برای اینکه خانم‌ها و آقایان مجدد به این بیماری عفونی مقاربتی مبتلا نشوند، باید رابطۀ جنسی محافظت شده داشته باشند. علاوه بر این، انجام آزمایش‌های چکاپ دوره‌ای، آنها را از عدم ابتلا به بیماری عفونی مقاربتی مطمئن می‌کند.
عواملی که خطر ابتلا به بیماری کلامیدیا را افزایش می‌دهد؟
افرادی که قبل از سن ۲۵ سالگی رابطۀ جنسی را تجربه می‌کنند، نسبت به افراد سن بالاتر، بیشتر در معرض ابتلا به کلامیدیا قرار دارند. آن هم به این دلیل که افراد جوان بیشتر در معرض عوامل خطر مختلف هستند. این عوامل شامل رابطۀ جنسی محافظت نشده، نادیده گرفتن نکات بهداشتی برای جلوگیری از ابتلا به عفونت و داشتن چند شریک جنسی هستند.
افرادی که اطلاعات لازم دربارۀ بیماری کلامیدیا و سلامت شریک جنسی خود ندارند، بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری هستند. به خصوص اگر مقاربت جنسی آنها محافظت نشده باشد.
پیشگیری از بیماری کلامیدیا
برای اینکه بتوانید خود را در برابر باکتری کلامیدیا مصون نگه دارید، باید چند نکتۀ مهم را در نظر داشته باشید.
رابطۀ جنسی محافظت شده داشته باشید
برای اینکه احتمال انتقال عامل عفونت باکتریایی کلامیدیا را از طریق رابطۀ جنسی کاهش دهید، باید از کاندوم و روش‌های دیگری استفاده کنید تا بتوانید رابطۀ جنسی خود را مورد محافظت قرار دهید.
تعداد شرکای جنسی را به حداقل برسانید
افرادی که شرکای جنسی مختلفی دارند و در این زمینه فعال هستند، گاهی به این موضوع توجه ندارند که هر کدام از شرکای جنسی آنها ممکن است آلوده به بیماری کلامیدیا یا سایر بیماری‌های عفونی مقاربتی باشد. به همین دلیل پزشکان متخصص و عمومی همیشه توصیه می‌کنند که خانم‌ها و آقایان تعداد شرکای جنسی خود را به حداقل برسانند.
انجام چکاپ دوره‌ای را فراموش نکنید
با توجه به اینکه بیماری کلامیدیا تا مدت‌ها علامتی ندارد، باید به طور منظم آزمایش‌های چکاپ کامل را انجام دهید. به این واسطه، در اسرع وقت متوجه بیماری خواهید شد یا از سلامت خود اطمینان حاصل می‌کنید.
نکات مهم دربارۀ بیماری کلامیدیا
- بیماری کلامیدیا یک بیماری عفونی مقاربتی است که باکتری کلامیدیا آن را به وجود می‌آورد.
- علائم آن شامل درد پایین شکم، سوزش هنگام دفع ادرار، خونریزی میان دو دورۀ قاعدگی، ترشحات غیرطبیعی از واژن یا آلت تناسلی مردان و رابطۀ جنسی دردناک هستند.
- برای درمان آن آنتی بیوتیک‌های آزیترومایسین و داکسی سایکلین مؤثرترین راهکار هستند. اما عدم رابطۀ جنسی در طی درمان و مدتی پس از آن و انجام آزمایش چکاپ بسیار اهمیت دارند.
- شما برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید مقالات مفید وبلاگ هرلایف را مطالعه کنید. هرچند مشورت با پزشک متخصص از طریق کلینیک آنلاین هرلایف نیز امکان پذیر است.
پرسش‌های متداول
سیر، سرکۀ سیب، روغن زیتون، رزماری، زردچوبه و آلوئه ورا در درمان خانگی به عنوان درمان کمکی کاربرد دارند.
درد و تورم در یک یا هر دو بیضه، ترشحات غیر طبیعی زرد یا سبز رنگ از آلت تناسلی و احساس سوزش هنگام دفع ادرار از علائم کلامیدیا در مردان هستند.
ترشحات واژن غیر طبیعی زرد یا سبز رنگ، احساس سوزش در هنگام ادرار، درد در هنگام رابطۀ جنسی، خونریزی بین دو عادت ماهانه یا بعد از رابطۀ جنسی، احساس درد در قسمت پایینی شکم و التهابات لگنی از علائم عفونت کلامیدیا در زنان هستند.
منابع:
