تفاوت pms و pmdd چیست؟ هرآنچه باید بدانید

زنان پیش از قاعدگی و در طول دوره پریود، علائم متفاوتی را تجربه می‌کنند. برخی از این علائم ممکن است به‌دلیل تغییرات هورمونی در دوره تخمک‌گذاری بروز کنند که بر اساس شدت، به آن‌ها اختلال PMS و PMDD گفته می‌شود. اما برخی از زنان، علائم را نه‌تنها در دوره پیش از پریود، بلکه در تمام طول چرخه قاعدگی تجربه خواهند کرد که به آن اختلال PME گفته می‌شود. با توجه به نیاز به تشخیص درست برای ارائه روش‌های درمانی برای هر کدام از این اختلال‌ها، باید با علائم و علت بروز آن‌ها آشنا شوید. بنابراین در این مقاله از بلاگ هرلایف به بررسی تفاوت PMS و PMDD و PME می‌پردازیم.

توضیح مختصری در مورد چرخهٔ قاعدگی و تغییرات هورمونی در طول آن

چرخهٔ قاعدگی به‌طور معمول ۲۸ روز طول کشیده و با اولین روز پریود آغاز می‌شود. تقریباً در نیمی از این چرخه، تخمک‌گذاری انجام می‌شود که منجر به کاهش سطح هورمونی‌هایی مانند استروژن و پروژسترون خواهد شد. تغییرات در سطح هورمون‌ها اختلالاتی را ایجاد می‌کنند که معمولاً با نام سندرم پیش از قاعدگی یا PMS شناخته می‌شوند.

اما گاهی اختلالات شدیدتر هستند یا به دلیل اختلال دیگری بروز می‌کنند. در چنین شرایطی اختلالات شدیدتر از PMS تنها در دوره پیش از قاعدگی را اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی یا PMDD می‌نامند. این در حالی است که ممکن است برخی از زنان علائم بسیار شدیدتری را نه تنها در دوره قبل از پریود، بلکه در تمام چرخه قاعدگی تجربه کنند که به آن اختلال شدیدتر شدن علائم پیش از قاعدگی یا PME می‌گویند. بنابراین علائم پیش از قاعدگی برای هر زنی متفاوت از دیگری خواهد بود.

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) چیست؟

سندرم پیش از قاعدگی به انگلیسی (Premenstrual Syndrome) که به اختصار به آن PMS گفته می‌شود، علائمی را توصیف می‌کند که قبل از پریود ظاهر می‌شوند. این سندرم به‌عنوان یک مشکل شایع در بین زنان با علائم احساسی متفاوتی، مانند افسردگی پیش از قاعدگی یا تحریک‌‌پذیری همراه است. البته بیشتر خانم‌ها علائم فیزیکی مانند درد سینه یا حساس‌شدن سینه‌ها و نفخ را نیز تجربه خواهند کرد.

بنابراین در پاسخ به این سؤال که سندرم قبل از قاعدگی یا سندرم PMS چیست؟ باید گفت که علائم فیزیکی و احساسی که ۱ تا ۲ هفته قبل از شروع پریود ظاهر می‌شوند به‌عنوان علائم پی‌ام‌اس شناخته خواهند شد.

لازم است بدانید که زنان در دوره اختلال PMS علاوه بر مشکلات مرتبط با دورهٔ قاعدگی و پیش از قاعدگی مانند افسردگی قبل از پریود، افزایش سطح تحریک‌پذیری، نفخ و حساس شدن سینه‌ها ممکن است علائم دیگری نیز تجربه کنند که در ادامه بررسی خواهد شد.

علائم شایع PMS (علائم جسمی و روحی)

مطالعه‌ای در مجله سلامت آمریکا منتشر شد که نشان می‌دهد بیش از ۷۵% زنان، قبل از شروع پریود علائمی را تجربه می‌کنند که می‌تواند طیف وسیعی داشته باشد. این علائم برای تمامی زنان یکسان نبوده و ممکن است هر فرد علائمی متفاوت با دیگری داشته باشد.

علائم پی ام اس شدید و خفیف به‌صورت کلی به ۲ دسته اصلی، علائم روحی و علائم جسمی تقسیم می‌شوند.

علائم روحی سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

• افسردگی پیش از قاعدگی
• عصبانیت‌های بی‌دلیل
• زودرنج شدن
• نگرانی‌های بی‌مورد و بی‌دلیل
• کلافگی
• تغییرات در میل جنسی
• حساس شدن بیش‌ازحد
• پُرخوری یا کاهش اشتها
• احساس بلاتکلیفی
• پُرخوابی یا بی‌خوابی
• کج‌خلقی

لازم است بدانید که علائم پی ام اس شدید که می‌تواند منجر به بازداشتن فرد از انجام فعالیت‌های روزانه شود، اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی یا پی ام دی دی نامیده می‌شود که در ادامه مطلب به بررسی آن می‌پردازیم.

علائم جسمی سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

• سردرد
• نفخ شکم
• درد شکم
• یبوست
• اسهال
• حساس شدن سینه‌ها
• درد سینه‌ها
• جوش‌های پوستی
• گرفتگی عضلات

علت و عوامل احتمالی ایجاد کننده PMS چیست؟

علت یا عوامل احتمالی ایجاد کننده PMS ناشناخته هستند. مطالعات زیادی در این زمینه انجام شده اما هنوز محققان به اتفاق نظر نرسیده‌اند. این امکان وجود دارد که تغییرات هورمونی مربوط به چرخهٔ قاعدگی عامل اصلی بروز علائم سندرم پیش از قاعدگی در بسیاری از زنان باشد.

این علائم معمولاً مدتی پس از تخمک‌گذاری، یعنی زمانی‌که تخمدان‌ها یک تخمک بالغ را آزاد می‌کنند، ظاهر خواهند شد. سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون در این زمان کاهش پیدا کرده و علائم PMS نیز معمولاً چند روز پس از شروع پریود از بین خواهند رفت. اما زمانی‌که سطح هورمون‌ها دوباره افزایش پیدا کند، این نوسانات هورمونی ممکن است عامل اصلی علائم سندرم قبل از پریود باشند.

البته نباید سروتونین را نادیده گرفت که ماده‌ای شیمیایی تولید شده توسط مغز است و خلق‌وخو، گرسنگی و خواب را تنظیم می‌کند. سطح سروتونین مانند سطح هورمون‌ها در طول چرخه قاعدگی تغییر می‌کنند که باعث تغییرات خلق‌وخو خواهد شد. 

تشخیص  PMS چگونه انجام می‌شود؟

بسیاری از خانم‌ها می‌خواهند بدانند «سندرم پیش از قاعدگی چطور تشخیص داده می‌شود؟».

تشخیص PMS تنها باید توسط پزشک متخصص زنان انجام شود. پزشک سؤالات زیر را از شما می‌پرسد.

• چه علائمی را در دوران پیش از قاعدگی تجربه می‌کنید؟
• چه زمانی علائم سندرم پیش از قاعدگی را تجربه می‌کنید؟
• این علائم چطور روی زندگی شما تأثیر می‌گذارند؟

لازم است بدانید که تجربهٔ ۱ تا ۲ علائم ناخوشایند پیش از قاعدگی معمول است اما همهٔ آن‌ها نمی‌توانند جزو علائم PMS باشند. بنابراین برای تشخیص سندرم پیش از قاعدگی، پزشک متخصص زنان علائم مشابه با پی ام اس را بررسی کرده و اعلام می‌کند که آن‌ها ممکن است در عرض ۵ روز قبل از پریود شروع شده و سپس در عرض ۴ روز پس از پریود، از بین بروند. 

این علائم باید حداقل برای ۳ دورهٔ قاعدگی تکرار شده باشند تا بتوان آن‌ها را علائم سندرم قبل از پریود نامید. در همین راستا، پزشک متخصص سؤالات زیر را نیز از شما خواهد پرسید.

• فاصله بین پریودهای شما چند روز است؟
• چند روز خونریزی دارید؟
• دورهٔ PMS چند روزه؟
• چند روز خون‌ریزی سبک، متوسط و سنگین دارید؟
• چه علائمی را تجربه می‌کنید؟
• علائم پیش از قاعدگی چه زمانی ظاهر شده و از بین می‌روند؟
• چه زمانی علائم شما خفیف‌تر یا شدیدتر است؟
• علائم سندرم پیش از قاعدگی چه زمانی شروع می‌شوند؟
• علائم چطور شروع می‌شوند؟
• آیا بروز علائم سندرم قبل از پریود باعث اختلال در زندگی شما می‌شود؟
• چطور علائم سندرم پیش از قاعدگی روی کیفیت زندگی شما تأثیر می‌گذارند؟

با توجه به سؤالاتی که باید پاسخ دهید، بهتر است از یک اپلیکیشن پایش پریود مانند هرلایف استفاده کنید تا در هر دوره علائم را به‌دقت ثبت کنید. در چنین شرایطی به راحتی می‌توانید جوابی درست و کامل به سؤالات فوق داده و به پزشک برای تشخیص بهتر کمک کنید.

علاوه بر این، پزشک متخصص ممکن است در مورد سابقهٔ پزشکی خانوادگی، سابقهد بیماری و نوع داروهایی که مصرف می‌کنید نیز سؤالاتی بپرسد. پاسخ این سؤالات می‌تواند منجر به تأیید یا رد علائم PMS شود. در شرایطی که سابقهٔ پزشکی شما نشانی از برخی بیماری‌ها مانند افسردگی و اختلالات خلقی داشته باشد، پزشک دلایلی مانند موارد زیر را به عنوان تشخیص‌های افتراقی رد خواهد کرد.

• اضطراب
• افسردگی
• علائم قبل از یائسگی
• سندرم خستگی مزمن
• اختلالات تیروئید (پرکاری تیروئید)
• داروهای مصرفی

درمان PMS چیست؟

با شروع علائم PMS خیلی از خانم‌ها می‌خواهند بدانند آیا درمانی برای علائم پی ام اس مانند درمان افسردگی پیش از قاعدگی وجود دارد یا خیر. در یک پاسخ کلی باید گفت که درمانی قطعی برای PMS وجود ندارد. اما زمانی‌که یائسگی شروع شود و دیگر پریود نشوید، علائم سندرم پیش از قاعدگی را تجربه نخواهید کرد.

تا آن زمان می‌توانید کارهای زیادی برای مدیریت علائم پی ام اس انجام دهید تا زندگی شما را مختل نکند. بنابراین هر ماه علائم خود را ثبت کرده و با پزشک متخصص زنان مشورت کنید تا با تغییر سبک زندگی (ورزش منظم و اصلاح رژیم غذایی)، تمرینات تمدد اعصاب مانند یوگا یا استفاده از قرص ضد سندرم قاعدگی (قرص PMS) برای تخفیف علائم به شما کمک کند.

اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی یا  PMDD چیست؟

اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (به انگلیسی Premenstrual Dysphoric Disorder) که به اختصار به آن PMDD گفته می‌شود به علائم شدیدتری در دوران PMS اشاره دارد که تعداد کمی از زنان آن را تجربه خواهند کرد. اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی شکل جدی‌تری و شدیدتری از PMS بوده و می‌تواند تأثیرات منفی بسیار بیشتری روی فعالیت‌های روزانه و کیفیت زندگی شما داشته باشد.

این اختلال در هر سیکل قاعدگی در ۱ تا ۲ هفته قبل از پریود علائم فیزیکی و احساسی شدیدتری نسبت به PMS ایجاد می‌کند. با PMDD ممکن است علائمی مانند PMS همراه با تحریک‌پذیری شدید، اضطراب و افسردگی قبل از پریود داشته باشید. 

این علائم در عرض چند روز بعد از شروع پریود بهبود پیدا می‌کنند، اما می‌توانند آنقدر شدید باشند که در همان مدت زندگی شما را مختل کنند.

علائم PMMD و عوارض احتمالی آن بر زندگی روزمره

علائم PMMD مانند PMS به ۲ دستهٔ اصلی جسمی و روحی تقسیم می‌شوند که علائم روحی در آن شدیدتر هستند.

علائم جسمی PMDD

• گرفتگی عضلات
• نفخ
• سردرد
• درد مفاصل
• درد عضلات
• حساس شدن و درد سینه‌ها

علائم روحی PMDD

• افسردگی و افکار خودکشی
• حمله‌های پانیک
• عصبانیت و تحریک‌پذیری بالا
• احساس زندگی کردن روی لبه
• احساس غرق شدن یا تنش بالا
• خستگی و انرژی پایین
• مشکل در تمرکز
• نوسانات خلقی
• بی‌خوابی

از همین‌جا می‌توان تفاوت علائم PMDD با PMS و شدت بیشتر علائم روحی را درک کرد.

عوارض PMDD چیست؟

اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی درمان نشده، می‌تواند منجر به افسردگی و در برخی موارد شدیدتر، منجر به افکار خودکشی شود. این اختلال عامل اصلی پریشانی شدید عاطفی بوده و به شدت روی روابط و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی می‌گذارد.

در شرایطی که افکار خودکشی را تجربه می‌کنید باید هر چه سریع‌تر به پزشک متخصص زنان و روان‌پزشک مراجعه کنید تا با تجویز داروهایی مانند کپسول پی ام اس پوز، تجویز داروهای اعصاب و تراپی و ایجاد تغییراتی در سبک زندگی به شما کمک کنند.

میزان شیوع PMDD نسبت به  PMS چقدر است؟

طبق مطالعات، ۷۵% از زنان سندرم پیش از قاعدگی (PMS) را تجربه خواهند کرد. این در حالی است که بر اساس مطالعات انجام شده بین ۳% تا ۸% از زنان ممکن است علائم اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی یا پی ام دی دی را تجربه کنند. بنابراین در مقایسه PMS و PMDD، علائم PMDD در جامعه بسیار کوچک‌تری بروز می‌کند. این موضوع می‌تواند اصلی‌ترین تفاوت PMS و PMDD باشد.

درمان PMDD چیست؟

ممکن است درمانی کاملاً قطعی برای تمامی علائم اختلال PMDD وجود نداشته باشد. اما پزشک متخصص با بررسی و تشخیص درست خود می‌تواند برخی روش‌های تغییر سبک زندگی یا داروها را تجویز کند که علائم را کاهش خواهند داد.

• داروهای ضدافسردگی که به مدیریت سطح سروتونین مغز کمک خواهند کرد.
• قرص‌های ضدبارداری که به تنظیم سطح هورمون‌ها کمک خواهند کرد.
• داروهای مسکن که باعث کاهش شدت علائم PMS و PMDD می‌شوند.
• تغییرات رژیم غذایی که مصرف برخی مواد غذایی را کاهش داده و خوردن مواد غذایی مغذی و حاوی ویتامین را توصیه می‌کند.
• تغییر سبک زندگی که با ورزش منظم (تمرینات تنفس عمیق و مدیتیشن) و رابطهٔ اجتماعی سالم باعث کاهش علائم افسردگی قبل از پریود و بهبود خلق‌وخو می‌شود.

اختلال یا بیماری  PME چیست؟

اختلال تشدید قبل از قاعدگی یا پیش از منوپوز (به انگلیسی Premenstrual Exacerbation) که به اختصار به آن PME گفته می‌شود، به تشدید یا بدتر شدن یک اختلال دیگر مانند افسردگی اساسی، اضطراب فراگیر و برخی موارد دیگر قبل از شروع قاعدگی اشاره دارد.

PME به‌خودی‌خود یک بیماری نیست، بلکه پدیده‌ای است که می‌تواند افراد مبتلا به انواع مختلفی از بیماری‌های مزمن را تحت تأثیر قرار دهد که شامل شرایط سلامتی جسمی و روانی خواهند بود. از جمله شرایط عدم سلامت روحی می‌توان به اختلال دو قطبی، اختلال وسواس فکری و برخی بیماری‌های دیگر اشاره کرد.

تشخیص اختلال دیسفوریک (PMDD) و اختلال تشدید قبل از قاعدگی (PME) دشوار است، چون علائمی مشابه یکدیگر دارند. PMDD با تجربه علائم شدید روحی و جسمی مشخص می‌شود که معمولاً ۱ تا ۲ هفته قبل از پریود (در طول مرحله پیش از قاعدگی یا لوتئال) شروع می‌شوند. علائم در عرض چند روز پس از شروع پریود، فروکش می‌کنند. 

اما PME به تشدید قبل از قاعدگی یا بدتر شدن علائم یک اختلال دیگر مانند افسردگی شدید یا اضطراب شدید و فراگیر در فاز لوتئال (زمان بین تخمک‌گذاری و قاعدگی) اشاره دارد. نکته مهم اینجاست که این علائم حتی بعد از پریود و در تمام طول چرخهٔ قاعدگی ادامه پیدا می‌کنند. 

لازم است بدانید که اگر علائم شدید سندرم پیش از قاعدگی را تنها در دوران قبل از شروع پریود تجربه می‌کنید، به احتمال زیاد، PMDD خواهد بود. اما اگر این علائم را در تمام چرخهٔ قاعدگی تجربه می‌کنید، اما در مرحلهٔ قبل از پریود شدیدتر می‌شوند، به احتمال زیاد PME خواهد بود.

PMDD و PME هر ۲ به‌عنوان «اختلالات اصلی پیش از قاعدگی» توصیف می‌شوند. در حالی که تحقیقات در مورد اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی ادامه دارد، اما مطالعات در مورد PME بسیار کند پیش رفته است.

علائم پیش از منوپوز (PME) چیست؟

همان‌طور که بررسی شد، PME به تشدید اختلال‌ دیگری مانند افسردگی و اضطراب در دوران پیش از قاعدگی اشاره دارد. از جمله علائم شایع PME می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• تعریق شبانه
• تغییرات خلقی
• گُر گرفتگی
• اختلال افسردگی شدید
• افسرده خویی (Dysthymia)
• افکار خودکشی
• روان گسیختگی
• اختلالات اضطرابی
• اعتیاد به الکل
• اختلالات اشتها

مدیریت علائم  PME چگونه است؟

برای مدیریت علائم PME قطعاً به کمک یک متخصص روان‌پزشک یا روان‌شناس نیاز خواهید داشت. چون علائم این اختلال بیشتر ریشه در اختلال‌های دیگری مانند افسردگی و اضطراب دارند که باید به صورت اصولی درمان شوند.

رابطهٔ بین PMS و PME چیست؟

سندرم پیش از قاعدگی با بسیاری از شرایط دیگر، علائمی مشترک دارد. این علائم مشترک اغلب قبل از شروع پریود شدیدتر می‌شود و بیشتر شامل موارد زیر هستند.

افسردگی و اضطراب

نوسانات خلقی، احساس غم و اندوه، تحریک‌پذیری و انزوا ممکن است در دورهٔ قاعدگی شدیدتر شوند.

انسفالومیلیت میالژیک یا سندرم خستگی مزمن (CFS/ME)

خستگی و درد مفاصل و عضلانی ممکن است در روزها و هفته‌های منتهی به پریود تشدید شود. با وجود CFS/ME احتمال خونریزی شدید قاعدگی یا یائسگی زودرس بیشتر خواهد بود.

سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)

علائمی مانند نفخ و گرفتگی عضلات می‌تواند با PMS بدتر شود. در حین تشخیص PMS بسیار مهم است علائمی که نتایج مشترک با سندرم پیش از قاعدگی دارند را حذف کنید. پزشک متخصص زنان به خوبی می‌تواند در این مرحله به شما کمک کند تا متوجه شوید، آیا علائم شما فقط نشانه‌هایی از PMS هستند؛ یا به یکی از مشکلات فوق مبتلا شده‌اید که در نزدیکی دوران پریود شدت پیدا می‌کنند.

تفاوت علائم PME با PMS و PMDD تغییرات ناشی از کاهش سطح استروژن چیست؟

PME با سندرم پیش از قاعدگی یا PMS متفاوت است. چون PMS علائمی را ایجاد می‌کند که مستقیما از چرخه قاعدگی نشات گرفته‌اند و یک بیماری نیستند. PME پدیده‌ای است که افراد مبتلا به برخی بیماری‌های مزمن را تحت تأثیر قرار خواهد داد. در واقع PME به تشدید یا بدتر شدن علائم اختلال دیگری مانند افسردگی شدید یا اختلال اضطراب فراگیر در دوران پیش از قاعدگی اشاره داشته و بسیار شدیدتر از PMS و PMDD است.

اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی یا PMDD، علائمی مشابه با PMS اما شدیدتر دارد. بنابراین تمامی علائم خفیفی که ممکن است در دوران پیش از قاعدگی تجربه کنید با PMDD شدیدتر خواهند شد.

PMS و PMDD بیشتر به دلیل تغییرات هورمونی ناشی از شروع دورهٔ قاعدگی بروز می‌کنند و این علائم چند روز بعد از شروع خونریزی فروکش می‌کنند. این در حالی است که اختلال PME در تمام چرخهٔ قاعدگی وجود داشته و در دوران پیش از قاعدگی شدت بیشتری پیدا می‌کند.

حدود نیمی از کسانی که به‌دنبال درمان PMS و PMDD هستند، در واقع PME یا اختلالات روان‌پزشکی دیگری مانند افسردگی دارند و مبتلا به PMDD نیستند. بنابراین تشخیص درست توسط پزشک متخصص زنان و روان‌شناس یا روان‌پزشک ضروری خواهد بود. چون می‌تواند به فروکش ‌کردن و کاهش علائم و درمان اصولی کمک کند. بنابراین اصلی‌ترین تفاوت PMS و PMDD و PME به شرح زیر خواهد بود.

• PMS یا سندرم پیش از قاعدگی به تغییرات جسمی و خلقی قبل از قاعدگی به دلیل تغییرات هورمونی اشاره دارد. این علائم ممکن است ۱ هفته قبل از پریود شروع شده و چند روز بعد از قاعدگی فروکش کنند. بنابراین هفته بعد از قاعدگی دیگر علائم PMS را تجربه نخواهید کرد.
• PMDD یا اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی به شدیدتر شدن علائم PMS اشاره دارد و کمتر از ۱۰% جامعهٔ زنان آن را تجربه خواهند کرد. PMDD نیز مانند PMS به‌دلیل تغییرات هورمونی قبل از قاعدگی رخ می‌دهد. این علائم ممکن است ۱ هفته قبل از پریود شروع شده و چند روز بعد از قاعدگی فروکش کنند. بنابراین هفتهٔ بعد از قاعدگی دیگر علائم PMDD را تجربه نخواهید کرد.
• PME یا تشدید اختلال پیش از قاعدگی در تمام چرخهٔ پریود وجود دارد اما با شروع دورهٔ پیش از قاعدگی، شدت بیشتری پیدا خواهد کرد. PME مانند PMS و PMDD تنها به تغییرات هورمونی مرتبط نبوده و ممکن است فرد اختلال دیگری مانند افسردگی شدید، دوقطبی و اضطراب فراگیر داشته باشد. این علائم بعد از پریود از بین نمی‌روند و تنها از شدت آن‌ها کمی کاسته خواهد شد. بنابراین باید برای درمان اصولی به روان‌پزشک یا روان‌شناس مراجعه کنید.

اهمیت تشخیص و مدیریت صحیح مشکلات مرتبط با دورهٔ قاعدگی چیست؟

با توجه به تفاوت‌های اساسی که PMS، PMDD و PME با یکدیگر دارند، تشخیص درست می‌تواند به درمان، بهبود علائم و مدیریت صحیح علائم و مشکلات احتمالی کمک کند. بنابراین در صورت بروز هر علائمی که با دوره‌های قبلی شما متفاوت است، یا با شدت گرفتن علائم و ماندگار شدن آن‌ها باید به پزشک متخصص برای بررسی دقیق و تشخیص اصولی مراجعه کنید تا روش‌هایی مانند تغییر سبک زندگی و دارو را برای بهبودی به شما پیشنهاد دهند.

تفاوت‌های اساسی PMS و PMDD و PME و اهمیت تشخیص درست

زنان در طول چرخه قاعدگی و خصوصا پیش از پریود، علائم بسیار متفاوتی را تجربه خواهند کرد که برخی از آن‌ها ناخوشایند است. همان‌طور که در این مقاله مطالعه کردید علائمی که به‌دلیل تغییرات سطح هورمونی در دورهٔ تخمک‌گذاری و قبل از پریود بروز می‌کنند، سندرم پیش از قاعدگی (PMS) هستند. اگر این علائم شدیدتر باشند، اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی (PMDD) نامیده می‌شوند. 

در مقابل اگر علائم در طول چرخهٔ پریود ادامه داشته و با شروع دورهٔ پیش از قاعدگی شدت پیدا کنند، PME نامیده می‌شوند. روش مدیریت علائم و درمان در هر اختلال متفاوت است، بنابراین باید برای تشخیص درست به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. از طرفی می‌توانید سؤالات خود در مورد این اختلالات را از پزشکان متخصص هرلایف بپرسید. کافی است وارد بخش پرس‌وگو در اپلیکیشن هرلایف شوید.

پرسش‌های پرتکرار